પદ ૫૧૩ મું-રાગ ગરબિની તિથિઓ(૧/૧)
નટવર નાથ નેણાંથી ન્યારારે, શા સારું થયા પ્રાણ પ્યારા; નટ૦ ટેક.
પડવે ચરણ કમળને જોતારે, પ્રીતે પાંપણીયે' કરી લ્હોતાંરે;
ઉર્ધ્વરેખામાંઇ ચીત પ્રોતાં. નટ૦ ૧
બીજે બાજોટે બેસારીરે, અંગે ચંદન ચરચી મોરારીરે;
જોતાં મુખડું નિમિષ નિવારી. નટ૦ ૨
ત્રીજે ત્યાર કરીને રસોઇરે, સુંદર સુરભીતણા દૂધ દોઇરે;
જમાડતાં જુગતે કોઇ. નટ૦ ૩
ચોથે ચાખડીયું પે'રાવીરે, રેટા મોંઘા મૂલા તે મંગાવીરે;
જોતાં જીવન માથે બંધાવી. નટ૦ ૪
પાંચમે પ્યારા તમ કાજરે, માંડી માણકીયે જરી સાજરે;
તેડી જાતાં લક્ષ્મીબાગ રાજ. નટ૦ ૫
છઠ્ઠે છેલ છબીલા છેલારે, ગુંથી હાર તોરા રંગરેલારે;
પ્રીતે પે'રાવતા અલબેલા. નટ૦ ૬
સાતમે સુંદરશ્યામરે, પ્હેરી વસન ભુષણ સુખધામરે;
દેતાં દરશન પૂરણકામ. નટ૦ ૭
આઠમે અનાથના નાથરે, મળતાં મુનિવરને ભરી બાથરે;
રુડા શોભતા સંતોને સાથ. નટ૦ ૮
નોમે નાથજી હેતે બોલાવીરે, દેતાં હાર હેત ઉપજાવીરે;
ક્યારે એ સુખ દેશો આવી. નટ૦ ૯
વહાલા દશમે તે દુ:ખીયાં કીધારે, તમે નોખા થઇ દુ:ખ દીધારે;
સહુના પ્રાણ હરીને લીધાં. નટ૦ ૧૦
વહાલા એકાદશીને દનરે, પૂજા કરતાં પ્રીતે જીવનરે;
તે સંભારી તપી આવે તન. નટ૦ ૧૧
વહાલા બારસે તે બહુનામીરે, ફળિયામાં સભા કરી સ્વામીરે;
દેતાં મહા સુખ અંતરજામી. નટ૦ ૧૨
વહાલા તેરસે થઇ ત્યારરે, થઇ માણકીયે અસવારરે;
ન્હાવા જાતાં પ્રાણઆધાર. નટ૦ ૧૩
ચૌદસે ચિંતા ઘણી થાયેરે, કેમ નાવ્યા ત્રિભોવન રાયેરે;
રખે રસિયો વિસરી ન જાયે. નટ૦ ૧૪
પુનમે પધારે જો પ્યારોરે, કરી રાખું હાર હજારોરે;
નટવર મારા નેણાંનો તારો. નટ૦ ૧૫
આવ્યા સંભારતાં સુખરાસીરે, કીધી કૃપા જાણી નિજ દાસીરે;
આજ અઢળ ઢળ્યા અવિનાસી. નટ૦ ૧૬
કરી વિનય કવિ પાય લાગેરે, ગાઇ તિથિઓ એ વર માંગેરે;
રહો નાથજી નેણાંની આગે. નટ૦ ૧૭
પ્રીતે તિથિઓ જે ગાશે સાંભળશેરે, તેનાં જનમ મરણ
દુ:ખ ટળશેરે; પ્રેમાનંદનો સ્વામી તેને મળશે. નટ૦ ૧૮