પદ-૨૧૨ …………………..૧/૧
શ્રીહરિ અયોધ્યાથી વર્ણિને વેષે વનમાં વિચર્યા
પછી શ્રીહરિના જેષ્ટબંધુ રામ પ્રતાપજી મહારાજનાં
પત્ની સુવાસિનિ બાઇનો વિલાપ.
(વૈતાળિય છંદ)
સુણજો વિનતી દયા કરી , મુજ સ્વામી લઘુ ભ્રાત હે ! હરિ;
તજીને અમને ગયા તમે, ન ઘટે નાથજી આવું આ સમે, (૧)
ઉર આશ અધિક તો હતી, પ્રભુ જાણે સુખ આપશે અતિ;
તજી બાળપણે ગયા અરે , મુજ આંખે થકી આંસુડાં ખરે. (૨)
તજી છે હરિ પાવ મોજડી, તજી ચાલ્યા જરીઆની ઝૂલડી;
જળઝારી અહીં પડી રહી, વનની વાટ હશે તમે ગ્રહી. (૩)
હરિ આપ સખા અહીં સહુ, દુઃખ પામે તમ વિણ શું? કહું;
ઘરમાં મુજને નહીં ગમે, મુજ સ્વામી પ્રભુ ખોળવા ભમે. (૪)
જોઇને ઘનશ્યામ મૂરતિ, ઉરમાં હું સુખ પામતી અતી ;
નિરખી મુખચંદ્ર આપનું, ટળતુ, દુઃખ ત્રિવિધ તાપનુ. (૫)
કહી ભાભી સમીપ આવતા, લઇ ખાવું ખુબ ખુશી તો થતા;
સમરું હરિ મુખ વેણને, સમરું નેહ ભરેલ નેણને. (૬)
પળ જુગ સમાન જાય છે, ઉરમાં કષ્ટ અપાર થાય છે;
બની છેક કઠીન છાતડી, નહીં તો ફાટી ન કેમ આ ઘડી. (૭)
રજની દિન ઝુરતી રહું, અબળા હું દુઃખ કેટલું સહું;
વિધિએ કરી હોત વાદળી, તવ શિરે પ્રભુ રહેત હું મળી. (૮)
મુજથી સદ્ભાગી ગુટકો, રહી અંગે તવ સંગમાં ટક્યો;
વિધિ તું અતિ ઠોઠરે ઠર્યો, પ્રભુનો કેમ વિજોગ તેં કર્યો. (૯)
દુઃખ આ કહું ક્યાં અરે જઇ, ક્યેમ જાશે અતિ વેદના સહી;
કરુણા કરુણાળુ રે કરી, હરખી ઘેર પધારિયે હરિ. (૧૦)
જનવત્સલ છો સદા તમે, સુધ લ્યો છો જનની સમે સમે;
ઉરમાં ધરીને વહાલજી , વળજો વિશ્વવિહારીલાલજી. (૧૧)
_____________________________________________
મુજ સ્વામી= મારા સ્વામીથી નાના ભાઇ શ્રીહરિ= દીયરજી