૭૪ ૧/૧ લલીત છંદ
અરર હે હરિ કયાં ગયા તમે, તમ વિયોગથી દુઃખીયાં અમે,
સહુ કુટુંબીયો એમ ઉચરે, લલિત રૂપ તે કેમ વિસરે. ૧
વદને જોઇને ઉરમાં અતિ, પૂરણ શાંતિ તો થતી,
સમરતાં જ તે કષ્ટને કરે, અધિક આંખથી આંસુડાં ખરે. ર
તમ વિના હવે કષ્ટ શે ટળે, વિરહથી અતિ કાળજું બળે,
સ્મરણ એ રીતે તો કરે સહુ, મૂર્તિ ચિત્તમાં સાંભરે બહુ. ૩
ધિરજ ચિત્તડું કેમ રે ધરે, પ્રણતપાળ હે શ્રી હરિ અરે,
નખ શિખા છબી દ્રષ્ટિમાં તરે, ગુણ અપાર તો નિત્ય સાંભરે. ૪
મધુર વાણીએ નાથ બોલતા, સુણી સમસ્તનાં ચિત્ત ડોલતાં,
જન સમસ્તની વૃતિને હરિ, ચમકની રીતે ખેંચતા ખરી. પ
જગતથી તમે શિધ્ર ચાલતાં, જન સમસ્તને સુખ આલતાં,
મૂર્તિ આપની શ્રી બહુ ધરે, મદન કોટીના ગર્વને હરે. ૬
વિધિ હરિ અને શંભુ દેવતા, સકલ તે રહે નિત્ય સેવતા,
સુરતરૂ થકી શ્રેષ્ઠ જાણીને, ઉર ધરે અતિ પ્રીત આણીને. ૭
દુઃખીત કોઇને દેખીને હરિ, ઉર અતિ દયા લાવતા ખરી,
તમ તણી જ તે ટેવ કયાં ગઇ, વન વિષે ગયા નિર્દયા થઇ. ૮
સુખદ સ્નેહ તો નેત્રમાં ભર્યો, ગમનને સમે તે ન સાંભર્યો,
તજી સમસ્તને શ્રી હરિ ગયા, ઉર ન ઉપજી લેશ રે દયા. ૯
ઘર તજી તમેં તો સીધાવીયા, વન વિષે રખે જાણીયે ગયા,
પ્રભુજી જો તમે દુર જઇ રહો, જગદીશ કહે પાસ લૈ લહો. ૧૦