દોહા
મોર મુગટ શિરપર ધર્યો, કર મુરલી અભિરામ,
વૃંદાવનકી કુંજમેં, ઠાઢે શ્રી ઘનશ્યામ. ૧
વસ્ત્ર હરે વ્રજનારીકો, તબ દિનો વરદાન,
સો અવસર દેખત ભયે, સુંદર શ્યામ સુજાન. ર
શરદ નિશિ પુરન શશિ, સુંદર યમુનાં તીર,
પ્રફુલ્લિત વન છબી દેખિકેં, રિઝત ભયે બલવીર. ૩
ઉત્તમ આશુ માસકી, શરદ પૂનમ સુખરૂપ,
રસિક છેલ ઘનશ્યામને, બંસી વજાઇ અનુપ. ૪
મનમોહન મુરલી વિષે, કિયો સામેરી રાગ,
શ્રવન સુનત વ્રજસુંદરી, કીનો સબકો ત્યાગ. પ
પદ ૧/૩૬ ૪૧૭
રાગ : સામેરી
અનિહાંરે-મુરલીકો નાદ સુની વ્રજબાળા, અબ ગૃહકાજ તજે તતકાળ,
અનિહાંરે-પતિ સુત ગૃહ તજી દિના, ઉલટા અંગ સિંગારકુ કિના. ૧
સિંગાર ઉલટો કિન પ્રેમમેં, મગન સબ વ્રજસુંદરી,
ચાલે વેગસે વનમધ્ય જેહિ સ્થળ શ્યામસુંદર શ્રીહરિ. ર
પતિ કુટુંબી બંધુકી, રોકી ન રહી વ્રજભામિની;
મુરલીકે સ્વરસે મન હર્યો, ગઇ કૃષ્ણ ઢીગ સબ કામિની. ૩
જાકું રોકી ગૃહમધ્ય સોઉ તન તજી, કૃષ્ણકું પ્રથમહિ મિલી;
કહે દાસ મુક્તાનંદ વ્રજત્રિય પ્રીતિ સબસોં અતિ ભલી. ૪