છંદ ૧/૧ ૮૪૯
જ્યું જ્યું જતન કર્ય પ્યારી, તોય પ્યારો મિલ્યો,
પ્યારો ભએ ન્યારો તેરો જીવન મરનસો;
ખાન પાન ભૂષન બસન બહુ દાસ દાસીયાં મેં,
નહિ કોઉ તેરે દુઃખકે હરનસો;
કંચન ભુવન મણી દીપ સેજ સુમનકી,
મૃતકકી ચિતા જેસો લગેગો જરનસો;
મુક્તાનંદ રાધીકાસું કહત સયાંની સખી, ૩,
શામ બિન કામ તોય અંતકે કરનસો..............૧
કબ મોકું કરુણાનિધાન મીલે અંકભર,
દરશકે દાન, તાપ તનકે બુઝાયેંગે;
કબ તેરી છતિયાંપે ચરન સરોજધર,
કરુણાકી દૃષ્ટિ કર, આછેં અપનાયેંગે;
કબ મોકું પ્રેમસે પ્રસાદ દેકે પ્યારો,
કથા રસમેં રસીલી, તાકી કરી ગલ લગાયેંગે;
મુક્ત કહે જબ એસો જોગ મીલે મોહનકું,
તબ તો હમારે ભાગ્ય સબ પર છાયેંગે. ..............૨
જો જો મનધારી કીની સત્ય ગિરધારી,
સબ કૃપાકે નિધાન મોકુ આછે અપનાયો હે;
ભોજન કરત મોકું ભેટે પ્રભુ અંકભર
દરશકે દાન, તાપ તનકો બુઝાયો હે;
ચરણ સરોજ મેરી છતીયાં પર ધારે શામ,
પૂરન પ્રસાદ દેકે કીનો મન ભાયો હે;
મુક્ત કહે મોહનસું મિલ્યે મનમાનો જોગ,
અબ તો હમારો ભાગ્ય સબ પર છાયો હે. .............. ૩